TERUGBLIK FOVIG LEDENDAG | 11 JUNI 2022

Afsluiting  door voorzitter Nadia Dekoning 

Dank aan de directeurs van de voorzieningen en de gebruikers die zijn komen getuigen.
Deze dag was voor ons heel leerrijk en is een bron aan informatie om verder onze visie beter af te lijnen en ons aanbod voor ondersteuning van het collectief overleg daarop af te stemmen.

De verlenging van onze erkenning als loket voor collectief overleg (voor opnieuw 3 jaar) geeft ons ook weer kracht om verder te gaan. Het is duidelijk dat VAPH waarde hecht aan onze inzet en gelooft dat wij een goed kanaal zijn om gebruikers te informeren en te begeleiden.

In jullie goodie bag zit ook een brochure die wij nog lastminute hebben kunnen meegeven en dit vooral ter ere van Eddy Vandemeulebroucke die deze absoluut nog wilde afwerken. Jammer genoeg zal Eddy ons niet langer kunnen ondersteunen omdat hij met pensioen gaat. Dank voor het op de goede sporen zetten van ons loket, van ons bestuur, van onze staf en van mij. Hij zal het allicht niet luidop zeggen maar dat heeft hem wel een grote dosis geduld gevraagd.

Wij wensen Eddy het allerbeste toe en vooral dat hij maximaal kan genieten van zijn pensioen.

Allen, bedankt voor jullie komst, een behouden terugkeer en hopelijk tot ziens.

 

Afsluiting  door moderator Lieven Bax

We hebben vandaag gemerkt hoe belangrijk het is om op een gelijk niveau te praten. De cliënt bepaalt wie voor hem/haar belangrijk is, het is belangrijk om het kunnen oneens zijn met elkaar zodat er verbetering mogelijk is.

Visie moet altijd voorgaan aan het administratieve.

(LB) Wanneer kunnen we spreken van echte participatie?
(NDK) Dat kan alleen als er effectief met de persoon en over de persoon zelf gesproken wordt. Participatie toont zich in gesprekken vol gelijkwaardigheid: men praat met mekaar, vanuit hetzelfde niveau, dezelfde bekommernis. Participatie gaat daarom verder dan enkel informatie uitwisselen.
Dat gaat niet vanzelf. De impact van de ‘professional’, met een studie-achtergrond, blijkt geregeld nog dominant. De nauwe banden tussen de ervaringsdeskundige en de zorg vragende worden door de bezoldigde zorgverstrekkers te vlug als minder onderbouwd, te emotioneel, te betrokken en dus niet neutraal bestempeld. Alsof dat een nadeel is.

(LB) Is participatie een passief woord?
(NDK) Neen. Maar niet alle kansen worden gegrepen om actief aan de slag te gaan. Dat zagen we o.m. bij de goedkeuring van de woon- en leefkosten door de organen voor collectief overleg. Veel voorzieningen zijn gewoon voorbijgegaan aan de kennis van dat collectief overleg en gingen niet verder dan instemming vragen voor de invoering ervan. Het collectief overleg werd niet betrokken in de totstandkoming van de prijzen en kregen enkel het eindresultaat van de berekeningen door de zorgaanbieder. Dat de woon- en leefkosten over kwaliteit van leven en wonen gaat, daaraan werd voorbijgegaan.
Bij de handelingsplanning wordt het netwerk gelukkig op veel plaatsen wel nauw betrokken en is er overleg met de professionals binnen de leefgroep. Maar ook dan blijft het moeilijk omp dergelijke gesprekken te voeren over wat er allemaal kan. Veelal vertrekt men vanuit het bestaande aanbod en overloopt men waar de zorgvrager terecht zou kunnen. Met andere woorden: de grens wordt telkens opnieuw gelegd bij wat de persoon met een beperking niet kan. Nieuwe (ontplooiings)mogelijkheden blijven uit. Als ouder of familielid is er de onnodige extra confrontatie met de tekortkomingen.

 

Vraag het aan Fovig